ما نمیدانیم این چه قصه ای است که سر هم میکنند!؟؟ مگر ما دانش آموز روستازاده چه کم از بچه مثبت شهری داریم!!؟ چرا کلاس های زاقارت ما نباید آپشن داشته باشد؟ اینترنت وای فای داشته باشد؟ ویدیو پروجکشن داشته باشد؟تیزهوش سنجی داشته باشد؟مگر اینها چه گلی بر سر دولت می زنند که ما نمیتوانیم؟؟

طنردونی پیام بشرویه /زنگ انشاء ،موضوع: مدارس نمونه دولتی حق چه کسانی است؟

 

به نام خدا،ن و القلم و ما یسطرون،سلام آقا معلم،والله خودتان بهتر میدانید ما بچه دهاتیم،سر وته آبادی مان را جمع کنند اگر خیمه و کپر نداشته باشیم حداکثرش یکی دو تا کلاس بی آپشن داریم تویش سر کنیم.اسم اش دولتی و نیمه دولتی هم نیست،افتخار ما همین نام شهداست که اسم شان بر بیرق مدارس و مکتب خانه های دهاتمون هست.

 

خرجش را هم میگویند دیوان میدهد،حالا کجا هست ما نمیدانیم.ولی خدا پدرشان را بیامرزد که اقلا توی این بی دانش آموزی دهات و شهرستون از باب افت فشار جمعیت،چهار دیواری اش باقی مونده ،به درد دهیاری مان میخورد.

 

هر چند ننه ما میگفت:هیچی چی و هیچ کی جای کدخدا نمیشود،اصلا خر ده را با کدخدایش می شناختند.

 

 

 

 

بله عرض میکردیم،ما نمیدانیم این چه قصه ای است که سر هم میکنند!؟؟ مگر ما دانش آموز روستازاده چه کم از بچه مثبت شهری داریم!!؟ چرا کلاس های زاقارت ما نباید آپشن داشته باشد؟ اینترنت وای فای داشته باشد؟ ویدیو پروجکشن داشته باشد؟تیزهوش سنجی داشته باشد؟مگر اینها چه گلی بر سر دولت می زنند که ما نمیتوانیم؟؟

 

 

                                                                  

بابای ما چند شب قبل می گفت:چطور است اینقد مدرسه کلاس بالای دولتی با امکانات فراوان و مدرن موجود است! ولی پیت نفت مدرسه کپری فلان روستای شالغوزآباد نفت ندارد!؟؟اصلا نفت جزو وظایف وزارت تعلیمیه هست؟؟چطور است میگویند نداریم ولی خدا اشلوق هزینه رنگ آمیزی و یکدست سازی سر در مدارس می شود؟درست است آیا؟؟ فقط یادمان بود بابا بدجوری جوش آورده بود،شانس آوردیم ننه بود دستش را گرفت از توی لونه زنبور در آورد...

آقا معلم ختم کلام را عرض کنیم،خدا پدر و خود گل آقا را بیامرزد ،ایشان می گفت:در سرزمین جابلقا افراد خیر و نیکوکار سه دسته اند.

١-افراد نیکوکاری که از پول خودشان مدرسه می ساختند و در اختیار وزارت مربوطه می گذاشتند تا بچه های مردم استفاده کنند.

 

٢-افراد نیکوکاری که با پول خودشان برای آقازاده هاشان و آشنایان مدرسه می ساختند و در اختیار وزارت هم قرار نمی دادند تا مبادا بچه های مردم از آن استفاده کنند.

٣-افراد نیکوکاری که از پول خودشان مدرسه نمی ساختند،ولی می رفتند در همان مدرسه های دسته اول ،انجمن اولیا و مربیان می شدند و مدیر دولتی را تویش راه نمی دادند و به نظر ما پدر مردم را هم در می آوردند.....دیگر زیاده موجب خطر است...